Czy córka może być świadkiem na ślubie?

Wybór świadków to jedna z pierwszych formalnych decyzji, jaką podejmują narzeczeni. Pojawia się wtedy wiele pytań, także o to, kto może, a kto nie może pełnić tej roli. Jednym z takich dylematów jest ten, czy córka może być świadkiem na ślubie? Jeśli planujesz ślub i rozważasz taką możliwość, sprawdź, jak to wygląda w świetle prawa i zgodnie z praktyką ślubną.

Kim jest świadek i jaką pełni rolę podczas ślubu?

Zarówno w ślubie cywilnym, jak i kościelnym (rzymskokatolickim), obecność świadków jest wymagana. Ich zadaniem jest potwierdzenie zawarcia małżeństwa. Świadkowie składają podpis pod aktem małżeństwa i formalnie uczestniczą w ceremonii. Nie muszą jednak wygłaszać przemówień, ani spełniać żadnych dodatkowych obowiązków, jeśli para tego nie oczekuje. Świadek to także osoba symbolicznie bliska parze młodej, dlatego wiele osób chce, by rolę tę pełnił ktoś z rodziny, np. dziecko z poprzedniego związku.

Czy córka może być świadkiem na ślubie cywilnym?

Zgodnie z polskim prawem, aby zostać świadkiem na ślubie cywilnym, trzeba spełnić dwa podstawowe warunki:

1. Być pełnoletnim, mieć ukończone 18 lat w dniu ślubu.

2. Posiadać pełną zdolność do czynności prawnych, czyli nie być ubezwłasnowolnionym ani częściowo, ani całkowicie.

Nie ma żadnego przepisu, który zakazywałby córce bycia świadkiem tylko ze względu na pokrewieństwo. Zatem pełnoletnia córka może być świadkiem bez żadnych przeszkód formalnych. Dotyczy to zarówno biologicznej córki jednego z małżonków, jak i córki adopcyjnej. W urzędzie stanu cywilnego świadek musi mieć przy sobie ważny dokument tożsamości (dowód osobisty lub paszport) i podpisać się na akcie małżeństwa.

Czy córka może być świadkiem na ślubie kościelnym?

W przypadku ślubu konkordatowego zawieranego w kościele katolickim (czyli jednocześnie ślubu kościelnego i cywilnego), również wymaganych jest dwóch świadków. Tu również nie obowiązuje żaden zakaz związany z pokrewieństwem.

Kościół katolicki wymaga, aby świadek był osobą:

• pełnoletnią,
• obecną fizycznie podczas ceremonii,
• zdolną do złożenia podpisu i potwierdzenia zawarcia małżeństwa.

Nie jest wymagane, by świadek był osobą wierzącą, bierzmowaną czy nawet ochrzczoną, chociaż w niektórych parafiach może pojawić się taka sugestia. Skonsultujcie się z proboszczem waszej parafii, ponieważ praktyki mogą się różnić. Podobnie jak w przypadku ślubu cywilnego, pełnoletnia córka może być świadkiem, o ile spełnia te wymogi.

A co z niepełnoletnią córką?

Córka, która nie ukończyła 18 lat, nie może być świadkiem na ślubie. Niezależnie od tego, czy chodzi o ceremonię cywilną, czy kościelną. Niepełnoletni nie mają pełnej zdolności do czynności prawnych, a ta jest wymagana, by formalnie potwierdzić zawarcie małżeństwa. W takiej sytuacji córka może pełnić inną, równie ważną rolę, np. poprowadzić pannę młodą do ołtarza, odczytać fragment Pisma Świętego, wręczyć obrączki, czy towarzyszyć przy błogosławieństwie. Wszystko zależy od charakteru ceremonii i kreatywności pary młodej.

Czy można mieć tylko jednego świadka, np. córkę?

W Polsce obowiązuje wymóg dwóch świadków, zarówno przy ślubie cywilnym, jak i kościelnym. Nie ma możliwości wskazania tylko jednego świadka, nawet jeśli miałaby to być bardzo bliska osoba. Pamiętaj, że świadkowie nie muszą być tej samej płci. Można wybrać jednego świadka i jedną świadkową, np. córkę i brata lub córkę i przyjaciółkę.

Czy córka może być świadkiem na ślubie ojca i macochy (lub matki i ojczyma)?

Tak. Pokrewieństwo nie ma wpływu na możliwość pełnienia roli świadka. Nawet jeśli ceremonia dotyczy ślubu jednego z rodziców z nowym partnerem, dorosła córka może być świadkiem, o ile obie strony tego chcą. Taka decyzja może mieć dodatkowe znaczenie emocjonalne i symboliczne. Stanowi gest jedności nowej rodziny. Dla niektórych par to ważny element budowania relacji.

Córka może być świadkiem na ślubie, pod warunkiem że jest pełnoletnia i posiada pełną zdolność do czynności prawnych. Nie ma przeszkód prawnych ani kościelnych, które wykluczałyby taką możliwość. To wybór pary młodej, który często ma duże znaczenie osobiste. Należy jednak wcześniej upewnić się, że wszystkie formalności zostały spełnione, zwłaszcza jeśli córka mieszka za granicą lub nie posiada polskiego dokumentu tożsamości.